ÇATI-V.C. ANDREWSAslında bu kitabı bayıla bayıla, tadını çıkara çıkara okumama hatta okuduğum zaman bunun üstüne kitap tanımayacağıma, okumaktan soğuyacağıma dair ön yargılarım vardı. Fakat bunun ardından okuduğum kitaplarda bu kitabın gözümde büyüttüğüm gibi olmadığını gördüm. Çünkü Çatı-Dollanganger Ailesinin serisinin 2.kitabında kitap baya bir cıvıttıkça, okuma gücüm azaldı, ıkına sıkıla kitabı bitirdim…
Ama bu kitap hakkında aynı düşüncelere sahip değilim… Başta “sandığım” kadar iyi olmadığını söylesem de yine de hakkını vermek lazım. Muhteşem bir kitap… Kitapta önümüze mutlu bir aile tablosu, çeşit çeşit süsler, oyuncaklar ve elde edilebilen her şey konulmuş. Yazar bir çizgi çizmeye çalıştıysa da pek başarılı olamamış. Fakat olaylar hızlı gelişiyor ve daha vakit çok erkenken hikâyedeki kahramanımız, babamızı kaybediyoruz. Annemiz de bir sürü borcun harcın içine girince kızılca kıyamet burada kopuyor işte…
Kitabın içeriğine daha fazla değinmek isterdim fakat akıcı bir anlatımı olduğu için zaten kendinizi hikâyenin içinde bulacaksınız. Çok olaylı, çok seri bir kitap… Ve eminim bu kitabın bağımlısı olup diğer serileri okumak için can atacaksınız…
Kitap aklınıza bir sürü soru getirecek, kesinlikle olamayacak dediğiniz şeyler hakkında fikirleriniz değişebilecek… Size sizden bir şeyler katacak olan bu kitabı muhakkak okumanızı öneririm.
tüccar ruhuyla yazılmış, zamane rafları dolduran kitaplardan.
YanıtlaSilv.c andrews bundan 20 yıl sonra tanınmayacak bir yazar olmasının sebebi devrin değişmesi değil onun gereksiz bir yazar olmasından kaynaklanacaktır.
günümüzde raflar, kısa cümlelerle kurulmuş, fantastik, absürd, egzantrik, ya biraz bilimsel ya komple organik romanlarla dolmakta, ve boşalıp yenileriyle dolmakta ve dolmakta ve boşalmakta.
yazılan sayfaların hakkını fazlasıyla alıyor bu gereksiz yazarlar ama okuyucu ama biz sürekli zaman, para ve hayalgücü kaybetmekteyiz bu tüccarlar yüzünden.
böyle sert yorumlar sürekli girmem, benim gibi yorumcu zor bulursunuz : )
Tüccar ruhuyla yazılmış olduğu doğru, Alacakaranlık serisinin o zamanki yansımalarından biri olduğunun doğru olduğu gibi. Ancak tüccar ruhunun içine çok azıcık yazarın kişisel korkuları ve takıntıları da karışmış ki V. C. Andrews'ı gözümde çekici yapan şey de budur. Ne kadar rivayet bilinmez ama kendi gençliğinde de bir ensest ilişki olduğu ve bunu romanlarına yansıttığı söylenir, istenmeyen çocuklar, otoriter ve çok zengin büyükanne ve yarı-üvey ağabey, V. C. Andrews'ın okuduğum birçok kitabının temel öğeleri. Çatı da en popüler serisi ama aynı şekilde çok benzer bir hikayeyle yazılmış bir Ice serisi de vardı, benzer özellikleri vardı Çatı'yla.
YanıtlaSilKaldı ki Çatı yine genel havasıyla benim gözümde Alacakaranlık serisinden de iyidir. Sonraki kitaplarda tüccar mantığının tavan yaptığı ve b.kunun çıkarıldığı görülse de o ikizlere az mı acıdık ilk kitabı okurken, kızın hezeyanlarına içimiz az mı sıkıldı, az mı heyecanlandık? İyidir o yüzden Çatı, hele de gençlik yıllarında okumak için iyi bir romandır, edebi değeri tartışılsa dahi çok da çabuk eskidiği de söylenemez, bildiğim kadarıyla epey eski bir roman.
ben bu kitabı ve serisinden çoğunu okudum gennçlik yıllarımda
YanıtlaSilaslında iyimi ettim kötümü bilemiyoruöm. kitap etkileyici sürükleyici dfakat fazla etkileyici çünkü uzun zamandır hafızamdan silinmediği için insanlara karşı çok önyargılıyım.çok gençken okunmaması gereken bir kitap bence.
liseden bu kitapla anımız var :D... soğuk bir kış günüydü o gün.. her taraf bembeyazdı ve biz yurtta kalıyorduk. o gün hafta sonu odluğu için çarşı iznimiz vardı ve birkaç arkadaş çarşıya çıktık gelmeyen bir arkadaş bize bir kitap alır mısınız diye sormuştu. çarşıda ona telefon ederek bu kitaba karar vermiştik. Sonra yurda döndük ve saat erken. Pek kimse de yoktu yurtta. Dedik "napalım?!" :D Hadi okulun çatısına çıkalım :D... Bazı hocalarda bizim yurtta kalıyorlardı. :D 8 kız bu işe yol koydu :D Merdiven falan vardı çıktık en üst kata :D Birileri gözcü falan oldu biz de çıktık tam inerken hoca falan geldi :D Biz sessiz sessiz çıkışta durduk işte :D .. sonra klıma kitap geldi :D Oha dedik duruma bak ama bu arada bizim kitap sanırsam çatıdaki çığlıktı :D :D
YanıtlaSilvodvil'e katılıyorum
YanıtlaSilancak ergenlikte tahammul edilebilecek bir kitap :)))
hele bir de kitabın arkasında yazarla ilgili gizem yaratma çabası vardı, pek hoştu :)
Ergenliğimi kabusa dönüştüren kitap dizisi bu... Çocuğum olsa asla okutmam ki ailem de elimden almak için çok uğraştı bu kitapları...
YanıtlaSilBu Çatı serisinin çok da bilinmeyen, yanılmıyorsam 90lı yıllarda İnkılap yayınlarından çıkmış olan Olivia adında bir ilk kitabı var. Herşeyin taaa başlangıcına gider. Hatta o kuğu gibi bir yatak mı ne vardı, ikizlerin dedesinin annesine ait travmatik anılarla doluydu, nasıl bi aklıma kazınmış offf... Bu arada hala pudra şekerli kurabiyeler bana zehirli kurabiyeleri hatırlatıyor, sıkıntılı anlarda kolyesiyle oynayan kadınlar korkunç geliyor!
Bu kadının kendi psikiyatrik rahatsızlıklarını yazıya döktüğünü düşünüyorum, herhangi bir edebi değer olmayan ve sürekli ensest-tecavüz-aile problemleri giib aynı şeyleri dönüp dolaşıp işleyen 7-8 tane dizi halinde kitap yazmış V.C. Andrews... Keşke kitap yazacağına tedavi olsaymış diye düşünüyorum...