Doyma Noktası | Sema Kaygusuz

Sema Kaygusuz'un kısa öykülerden oluşan bu kitabı, beni hüzün, insanın yalnızlığı ve çocukların acımasız gelen dolaysızlıkları üzerine düşündürdü.

Tüm öykülerde ölüm bir şekilde yer alıyor ve kitabın geneline yayılan hüzün de sanırım biraz buradan geliyor.

Öyküleri sevdim. Bazıları hiç bitmesin isterken bazılarını okumakta zorlandım. Uzun betimlemeler ve kelimelerle oynama çabası beni okurken yoruyor ve usandırıyor. Bunu hissettiğim anlar da oldu. Keşke zorlamadan basit cümlelerle yazılsaymış dedirtti bana zaman zaman. Ama bu beni okumaktan alıkoymadı ve her öyküye bir öncekinin ağzımda bıraktığı güzel tat ile başladım. Bu sefer beni neler bekliyor acaba, diyerek.

Her bitiş sonunda düşüncelere dalma ve sonrasında yeni bir maceraya atlama yaparak bu incecik kitabın sonuna geldim.

Yazarın, kısa öykülerinin ardından yazdığı ilk romanını da okuyacağım: Yere Düşen Dualar.

Onu daha iyi tanımak, yazma eyleminin arkasındakileri görmek istiyorum. Kendimce bir sonuca varacağım gibi geliyor.

Bakalım varabilecek miyim?