Öncelikle bu kitabı okumak isteyen herkesin yanında paket paket mendil bulundurması zorunlu! Çünkü hikaye fazlasıyla duygusal. Acıklı duygusaldan değil ama. O kadar saf, o kadar masum bir arkadaşlık ilişkisi anlatılıyor ki "benim etrafımda da böyle insanlar var mı acaba?" diye düşünüyor insan.
Hikaye kanserle mücadele eden iki pırıl pırıl gencin -Hazel Grace ve Augustus Waters- etrafında dönüyor. İkisi de bir "support group"ta tanışıyorlar ve arkadaşlıkları başlıyor.
Benim için hikayenin çekici yanı, bu kadar zor bir şeyle mücadele eden, aslında çocuk olan bu iki gencin ne olursa olsun hayattan bu kadar çok keyif almayı başarabilmeleri. Birbirleri için yaptıkları görünürde küçük ama özünde kocaman olan o fedakarlıklar... Augustus'un kendini ifade etme biçimindeki başarısı inanılmaz! Şöyle bir etrafıma bakındım yok mu bunun kitap karakteri olmayan versiyonu diye. Yokmuş, kahrolsun bazı şeyler çocuklar!
Benim gözümde, kitabın içeriği kadar önemli olan bir diğer konu da dili. İmkanı olan orjinal dilinde okusun. Gramer bakımından zorlayıcı bir dili yok, gayet sade ve anlaşılır bir üslubu var yazarın. Hem de içinde öyle güzel betimlemeler var ki! Çeviriyle bu güzelliklerin kaybolacağını düşünüyorum. Bir süre önce kitap dilimize çevrildi ve raflarda yerini aldı ama adı bile çok alakasız! Kitap "Aynı Yıldızın Altında" ismiyle çevrilmiş. Yahu ayıptır yazıktır ne alakası var? Üstelik kitabın adının içeriğiyle o kadar alakası var ki, adını bu hale getirdilerse içerik ne hale gelmiştir diye düşünmeden edemedim. O yüzden dediğim gibi imkanı olanlar orjinal dilinden okusunlar kitabı.
Son sözü her zaman olduğu gibi yazara bırakmak istiyorum (ama gönlüm John Green'den ziyade Augustus Waters'a bırakıyor aslında).
"My thoughts are stars I can't fathom into constellations."
almayı hep erteledim ama bu yazıdan sonra alacağm sanırım. teşekkürler.
YanıtlaSilÇok güzel bir kitaba benziyor. Alınacaklar listeme ekledim bile. Beni bu kitapla tanıştırdığın için teşekkür ederim:)
YanıtlaSilBen de Okuma Şenliği bahanesine çocukluğumda okuduğum Mavi Saçlı Kız'a başladım. Bu tarz kitapları özellikle mutsuzken okumayı tercih ediyorum. Ne kadar mutsuz olsam da şükretmem gerektiğini hatırlatıyor ve gözümde büyüttüğüm engelleri kaldırıyor. Sevgiler
Son günlerde adını sıkça duyduğum bir kitap, hüzünlü olabileceğini düşünerek uzak durmuştum başta ama yorumunuzdan sonra fikrim değişti:)
YanıtlaSilAh! Pek bir mutlu oldum yorumlarınızdan sonra!Güzel bir kitabın tanınmasını sağlayabildiysem ne mutlu bana :)
YanıtlaSil