Yazamiyorum; cumleleri birbirine baglayamiyorum. Zira The Soul Catcher cok kopuk bir kitap.
Sayisi gereginden fazla, olayin akisina hicbir katkisi olmadigi halde yasamlari derinlemesine incelenmis karakterler; henuz ilk cinayetin ayrintilarini okurken kim oldugunu kolaylikla tahmin edebildiginiz bir katil; sirf birkac tane daha sayfa isgal etmek icin sonradan eklendigi asikar olan yan olaylar; 200'uncu sayfadan sonra biraz hareketlenen ve aniden bitiveren bir kitap...
Her ne kadar karakterler, olaylar ve kurgu birbirinden kopuk olsa da karakterler arasi iliskiler inanilmaz guzel ele alinmis.
Insanin caresizligi; bir yere baglanma, daha buyuk bir olayin parcasi olabilme istegi; alkolik bir anne; kahramanca olen ama kahramanligi (!) anne tarafindan durmadan tartisilan bir baba; cok kucuk yastan beri annesine annelik yapmak zorunda kalan bir kadin...
Cok saglam cumleler, cok ciddi meramlar, unutulmayacak paragraflar ama sifir kurgu, sifir heyecan, sifir butunluk...
~
The Soul Catcher, Alex Kava'nin unlu kadin FBI ajani Maggie O'Dell'in bas kahramani oldugu bir thriller.
Maggie'nin atandigi dava ve onu takip eden cinayetler Joseph Everett adinda bir kisinin liderligini yaptigi, disaridan bakildiginda oldukca yasal, lakin ici azapla, korkuyla, asagilanmayla dolu bir tarikati gosterir. Cinayetleri ve baglantilarini arastiran Maggie, ailesinden birinin de Everett'in tuzagina dustugunu fark ettigi zaman caresizlikle en iyi yaptigi seyi yapmaya calisir; ona ihtiyaci olan annesini bir kere daha kurtaracaktir.
~
Bu kitap bitmemis bir dizi gibi. Yan karakterlerin hayatlari o derece ayrintiyla islenmis ve devaminda ne olacagini merak ettigim onca yeni hikaye baslamisti ki sanki yarin aksam bilgisayarimin karsisina gececegim de yan karakterlerden birinin nispeten baskin oldugu yeni bolumu izleyecekmisim gibi geliyor. Oylesine kesilip atilmis, en onemli ogeler atlanmis, zayif kalmis bir roman...
Lakin, o okudugum paragraflarin gucunu asla yadsiyamam; kitaptan kopmamami saglayan tek unsur, oldukca iyi analiz edilmis oldugunu dusundugum "korku salmak suretiyle kontrol etmeyi" ele alan cumlelerdi.
Bir de... Sayet okumaya niyetlenecekseniz Maggie O'Dell romanlarini sirasiyla okuyunuz. Yazar, onceki kitaplardaki cinayetlere ve karakterlere fazlasiyla geri donuyor. Hikayeleri de gereksiz yere uzattigindan, soz konusu karakteri tanimiyor olmaniz halinde kitabi elinizden birakiveriyorsunuz.
Cicekler, bocekler, opucukler.
Amalth.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder