Sanırım 8 ya da 9 yaşındaydım. O zamanlar tek kanallıydı televizyon. Evimiz Anadolu'nun içlerinin içlerinde bir ilçedeydi ve kış çok soğuk geçerdi. Ablamla kışın sobanın olduğu salonda kanepelerde uyurduk. Yine sobalı bir gecede bir çılgınlık yapıp televizyonu açtık ve bizimkiler duymasın diye sesini açmadan izlemeye başladık o filmi...İşte ilk defa bu gözlüklü adamı o zaman görmüştüm. Ufak tefek, komik, konuşurken insanların yüzüne bakmaya çekinir bir haldeydi. Çok sonraları izlediğimiz o adamın Woody Allen olduğunu ve izlediğimiz filmin de Manhattan olduğunu öğrendim. O adamı sevmiştim ve denk geldiği sürece hep izlemeye çalıştım. İşin garip tarafı bu ufak tefek adamın kitap da yazdığını öğrenmem için İstanbul Tüyap Kitap Fuarında Siren Kitap'ın standını ziyaret etmem gerekiyormuş. (cahilliğimi mazur görün)
İşte okuduğum ilk Woody Allen kitabı The Side Effects yani Yan Etkileri oldu. Baştan sonra kurgulu bir senaryo beklerken, kısa kısa, birbirinden bağımsız hikayelerle karşılaştım. Çok uzun zamandır kitap okurken sesli gülmemiş, ve içimden "bu yazar da harbiden çok zeki çıktı" diye geçirmemiştim...
Not : Yan Etkiler'den sonra vakit geçirmeden Eğrisi Doğrusunu okudum ve sırada diğer iki kitabı kaldı üstadın...
Sevgiler...
The Saint
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder