Kış Bahçesi (Kristin Hannah)

"Adı Vera ve o zavallı bir kız. Bir hiç"

Kristin Hannah’ın Kış Bahçesi kitabı çok etkileyici bir kitaptı. Başlarında bir anne neden bu kadar soğuk ve acımasız olur kızlarına karşı demiştim. Hayatlarında hep varla yok arasında bir yerlerde. Bir yanlarını babaları hep sevgisiyle doldurmaya çalışırken, diğer yanları anneleri ile aralarında oluşmuş buz gibi duvar sayesinde hep bomboş kalmış. Anneler ve kızlarını anlatan etkileyici bir roman. Bir masalın ışığında geçmişe uzanan, yer yer içi acıtan, masalla gerçeğin birleştiği yerde insanı şok eden bir dramın olduğunu görüyoruz.


Kızların anneleri Leningrad kuşatmasını yaşamış. Çok fena oldum okurken. Yer yer gözlerim doldu. Eski adıyla Leningrad yeni adıyla St. Petersburg, Prag’dan sonra gitmeyi çok istediğim yerlerden biridir. Fontanka köprüsü, beyaz geceler Sasha ve Eva ile aklıma gelecek mesela.


Çok merakla okumama rağmen ara ara bıraktım elimden. Düşündüm… Ne kadar saçma şeylere üzüldüğümüzü. Aman onu beğenmedim ben diyerek burun kıvırdığımız yiyecekleri. Düşünmeden kırdığımız ve umursamadığımız insanları. Bir anda onları kaybetsek, yaşam savaşı içinde kalsak mesela ne olurdu.

Ayakta kalma mücadelesi vermiyoruz. Açlıktan bayılacak durumda değiliz. Ve sevdiklerimize yarın ölür mü acaba diye, her gün son görüşümüz olarak bakmıyoruz. Bu mutlu olunacak bir şey. Çünkü savaş Leningrad’la son bulmadı. Bu dünyada savaşlar halen devam ediyor. Bizim dertlerimiz çok basit geldi okurken.



Kızların anneleriyle aralarında oluşan o buzdan duvarı çabayla, merakla yıkma çabaları, onun ardından gelen o yıllarca süren boşluğun dolmasıyla hayatlarının düğüm olan kısımlarının bir anda çözülüşünü okuyoruz. Aynı zamanda annelerini tanırken bir anda birbirlerini de tanımaya ve anlamaya başlıyorlar. Ellerinde ne kadar değerli bağların olduğunu ve bunları hiç göremediklerini fark ediyorlar. Yaşamadıkları anne sevgisinden dolayı, karşılarına sevgiyi nasıl yansıtacaklarını bilemiyorlar mesela. Sonunda o boşluğu öyle güzel kapatıyorlar ki, kitabı bir iç çekişle ve mutlu gülümsemeyle kapatıyorsunuz.

"Vera ışığın olduğu yerde gölgeler, aşkın olduğu yerde korku görüyor"

Aynı zamanda kitapta şu zamanda çok ender rastlanabilecek masalsı bir aşk gizli. Bazen düşünüyorum da, hayatımızda dakikaların çok önemi var. Bazen bir dakika insan hayatını tamamen değiştirecek güçte etki ediyor. Ve yıllar geçse bile aşkı unutmuyor, hep kendinden nefret edip, suçlu suçlu yaşıyor Vera. Masalını özlüyor.


Bu insanın içine buz gibi işleyen masalsı kitabı öneriyorum. Kristin Hannah'ın kitapları beni hep etkiliyor, olayların genelde Seattle dolaylarında gelişmesi, insan ilişkileri falan okumak hoşuma gidiyor. Maeve Binchy yavanlığı yok onun yazdığı romanlarda. Yakında Night Road da çıkıyormuş, merakla bekliyorum. Ateş Böceği Yolu'da çok güzeldi ama Kış Bahçesi ondan daha etkiledi beni. Alın elinize kahvenizi, mendilinizi, en sevdiğiniz köşeye kıvrılın ve saatlerce kitaba dalın.

Not; bu kritiği Pegasus yayınlarının "bizi bize anlatın" yarışmasına yollamıştım üç kitap kazandım sayesinde, o yüzden de bu kitap benim için özel.