Roman, Altın Kitaplar baskısının kapağındaki yaşlı bay Smith ile en az kendi kadar yaşlı köpeği Azorka'yı tanıtarak başlar. Bay Smith, yaşlılığın verdiği bir yarım akıllılıkla her gün aynı saatte aynı şeyleri kurulmuş gibi yapar, köpeği Azorka da her daim kendisine eşlik eder ve genç bir yazar olan Vanya'nın dikkatini çeker. Bir gün Vanya'nın da şahit olacağı bir şekilde önce köpek Azorka, hemen ardından Smith ölür ve Vanya için değişik olaylar başgösterir.
Vanya, Dostoyevski'nin kendi hayatından öğeler taşıyan bir yazar, tıpkı onun ilk romanından sonra aldığı eleştiriler ve yazın dünyasına girişinin önce dergilerde romanlarını tefrika ettirmesi ve sonra yayınevleriyle anlaşması ile olduğu gibi o dönem yazarlarının geçtiği yollardan geçen fakir bir yazar. Romanda Vanya dışında Nataşa, Nataşa'nın annesi ve babası ile Alyoşa ve Alyoşa'nın prens babası olan diğer önemli karakterler ise, "ile" bağlacıyla ayırdığım şekilde düşman iki ailedir. Nataşa, Vanya ile nişanlıyken Alyoşa ile "düşman ailelerin çocuklarının birbirine aşık olması" tehlikesinden kaçamaz ve Vanya'yı Alyoşa için terk edip baba evinden ayrılarak Alyoşa'ya kaçar. Ancak önceden dost olan bu düşman aileler bu ilişkiyi onaylamamaktadırlar, Nataşa'nın dünyada Alyoşa'sından başka bir de eski nişanlısı iyi yürekli Vanya'sı vardır. Bir de Vanya'nın kötü şartlardan kurtardığı on dört yaşındaki Nelli (ki kendisi yaşlı Smith'in torunu olur) ile Alyoşa'nın babasının kendisini zorla evlendirmeye çalıştığı soylu Katya da olaylara dahil olduğunda, ortaya eski zaman filmleri gibi çetrefilli ilişkiler ve karanlık günlerle dolu bir roman çıkıyor.
Dostoyevski, bu romanında birey sorunlarına değiniyor, yalnızlık korkusu, ölüm korkusu, özlem, iki aşk arasında kalma, evlat sevgisi ile evlada karşı duyulan öfke, hastalıklar, parasızlık, sefillik, açlık gibi pek çok şeyin altından kalkmaya çalışan karakterler, bir yandan kendi başlarına her şeyi düzeltmeye çalışıyor, diğer yandan birbirlerinin iyiliği için atacakları adımları hesaplamaya çalışıyorlar fakat sonunda her şey olacağına varıyor. Olayların çözümlenme şeklini okurken çok sevmiştim ben, umarım siz de benimle aynı zevki alırsınız.
Ezilenleri cok uzun zaman once okumustum. İcimin acidigini hatirliyorum okurken, bir de onlarla beraber ezildigimi :)
YanıtlaSilçok uzun zaman oldu okuyalı bu dünya klasiğini,etkilenmiştim...birde bu yaşlarda okumalıyım diye düşünüyorum..30 Ağustos Zafer ve şeker Bayramınız kutlu olsun,sağlık ve mutluluklar dilerim...
YanıtlaSilÇeviriden memnun oldun mu? Altın Yayınları??
YanıtlaSildostoyevski çok severek okurum, ne yazık ki hala bu kitabını okumadım..güzel bir hatırlatmaydı , teşekkürler...
YanıtlaSilBendeki baskı çok çok çok eski, sayfaları sararmış bir baskıydı, çeviri güzeldi ama kimi yerlerde imla hataları, cümle bozuklukları falan vardı. Ama akıcılık konusunda kötü değildi çeviri.
YanıtlaSilEzilenler çok iyidir.
YanıtlaSilHumiliated and Insulted sadece "Ezilenler" diye çevrilmemeliydi bence. Sanki kitabı eksik anlatan bir başlık gibi geliyor bana hep.
YanıtlaSilDostoyevski'nin severek okuduğum bir kitabı, tadı hala damağımda dediklerimden..
Şu an okuyorum ve bitecek eli kulağında :) Elimde 'sonsuz kitap'ın çevirisi vardı. Şimdilik şikayetim yok. Ama gerçekten heyecanlı ve karmaşık bir olay örgüsü olmadan psikolojik yönü ağır basan bir kitap. İyi.
YanıtlaSilMerhabalar,
YanıtlaSilDünyanın en büyük yazarlarından kabul edilen Rus Yazar Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin 1866’da yayımlanan ve güncelliğini hiç yitirmeyen ölümsüz eseri Suç ve Ceza adlı romanından hafızama kazınan 20 alıntıyı okumanız için sizinle de paylaşmak istedim: http://www.ebrubektasoglu.com/yazi/dostoyevskinin-suc-ve-ceza-romanindan-hafizama-kazinan-20-alinti/
‘’Sonra öğrendim bunun asla olmayacağını, insanların değişmeyeceğini ve onları kimsenin değiştiremeyeceğini ve bunun çabalamaya değmediğini. Evet, böyledir.’’ En çok da bu cümle hafızamda yer edinmişti. İnsanları olduğu gibi kabul etmemiz ve değiştiremeyeceğimiz şeyler için kendimizi üzmememiz gerekir.
Umuyorum keyifle okursunuz,
sağlıkla kalın.