Nana | Emile Zola

Fahişelik dünyanın en eski mesleği bildiğiniz gibi. Üstelik eski Avrupa'da, günümüzdeki gibi aşağılanan bir meslek de değilmiş. Dönemin genelevleri en revaçta olan eğlence mekanları, fahişeleri de kat kat kıyafetler, parfümler ve boyalar içinde olan, sanattan anlayan, şarkı söyleyen, resim yapan hanımefendilermiş... İşte Nana da bu dönem Fransa'sında bir tiyatro oyuncusuyken fahişe olmaya karar veren bir kadın. Romanda Nana'nın fahişe olma sürecini okuyoruz, bir kadının erkeklerin ilgisini çekebildiğini fark ettiği zaman ne kadar da büyük bir silahı olduğunu fark etmesiyle başlayan bir süreç bu.

Kitap açıkçası dünya klasikleri arasında bulunan diğer fahişe romanlarının arasında okuduğum kadarıyla en ilgi çekicisi çünkü diğer romanlardaki gibi bir fahişenin hayatını anlatmıyor da bir kadının neden ve nasıl fahişe olmaya karar verebildiğini anlatıyor. Ucuz tiyatrolarda oyunlar sergilemeye gönül vermiş bir kadın olan Nana elinde hiçbir zaman bulunduramadığı lüksün erkeklerin yatağından geçtiğini fark ettiği zaman nasıl da dünyasını değiştiriyor bunları izliyoruz. Romanın arka kapağında yazdığına göre bu kitap basıldığı ilk gün Fransa'yı ayağa kaldırmış ve on binlerce satmış. Emile Zola'nın kendi kitabıyla ilgili yaptığı yorum ise şu: "Nana'nın konusu özetle şudur ki: kıçı üzerinde hayatını sürdüren bir toplum... Henüz kızışmamış ve peşindekilerle sürekli alay eden dişi bir köpeğin ardından koşan köpekler sürüsü."