Uçan Spagetti Canavarının Kutsal Kitabı | Bobby Henderson

Genellikle beğendiğim kitapları tanıtmaya çalışıyorum ki benim beğenmediğim bir kitabı başkasının beğenebileceğini unutmayıp, bir başkasını yazdıklarımla kötü etkilemeyeyim, bir kitabı okumasından vazgeçirmeyeyim... Ancak bu kitap sanırım ilk istisna olacak. Bende büyük bir hayalkırıklığı yarattı.

Aslında çok büyük bir beklentiyle de almamıştım, sevgilimin siparişi üzerine alıp, kendisine verene kadar bir çırpıda kendim okuyup öyle vermiştim ona ama yine de zamanımızda pek iyi bir mizah ve dokundurma içeren kitapların olmadığını düşündüğümden "Belki bu kitap farklıdır." diyordum ve Uçan Spagetti Canavarı miti beni çok eğlendiriyordu. Kitap ne yazık ki mitin komikliğini yansıtamıyor.

Öncelikle kitabın içeriğinden biraz bahsedeyim, sonra eleştirilerime geçerim:

Pastafarianism, Türkçesiyle Pastafaryanizm adlı parodi bir din var. Pasta, makarnadan geliyor tahmin edebileceğiniz gibi ve bu dinin "inananları", dünyanın Uçan Spagetti Canavarı tarafından yaratıldığına inanıyorlar. Böylelikle bu parodi din, dünya üzerinde varolan tek tanrılı dinlerin mantıksızlığıyla dalga geçiyor, skolastik düşünceye dokundurmalar yapıyor, ateizm yanlılarına dil çıkarıyor, deistlere nanik yapıyor ve din kavramı üzerine hiç kafa yormaya çalışmayanları eğlencesiyle büyülüyor. Dünya üzerinde pek çok insan bu parodi dinin takipçisi, açıkçası eğlenceli bir din. Ancak uzaktan bakıldığında çok eğlenceli olan bu dinin bir kutsal kitaba ihtiyacı var mı? Sorumuz bu. Bobby Henderson, Oregon Üniversitesi Fizik Bölümü mezunu ve bu parodi dini çeşitli okulların din eğitimiyle ilgili bölümlerinin müfredatına aldırmak için kolları sıvıyor. İstediği sonuca erişemeyince, bu okullardan kendine gelen cevaplardan oluşan bir kitap çıkarmayı düşünüyor, o arada bu dinin bir kutsal kitabı olmadığını fark ederek hem Amerikan üniversitelerini hem de tek tanrılı dinleri yeren bir kitaba dönüştürüyor yazdığı kitabı. Böylelikle bu kitap ortaya çıkıyor. Açıkçası içeriği başlarda ilginç, tek tanrılı dinlerin "On Emir, Tanrı dünyayı altı günde yaratıp yedinci gününde dinlendi..." gibi dogmalarıyla çok hoş bir şekilde dalga geçiyor: "Sekiz "Eğer Yapmazsanız Çok Memnun Olurum"".


Ancak kitabın eksik kaldığı yer ve okuyucuların ilgisini çekmeyeceğini düşündüğüm yerleri de işte buralarda başlıyor. Zaten en çok hristiyanlık ve museviliğe olan dokundurmaları ve Amerikan kültürüyle NASCAR yarışlarından, korsanlardan bahsettiği bölümleri bize çok yabancı geliyor. Amerikan üniversitelerinin değişik görüşlere yaklaşımındaki sığlık, açıkçası böyle bir taleple kendilerine gelen bir insana ne kadar ciddi yaklaştıklarını gördüğümde beni o üniversitelere özendirdi bile... Bu nedenlerle bu kitap bizim için iyi bir mizah kitabı olmaktansa, Amerikan odaklı esprilerin yarısını anlamadığımız kötü bir Hollywood komedi filmi gibi kalıyor. Yine de şu sevimli tanrının mitini yazılı bir kaynaktan okumak isteyenlere ya da pastafaryanlara öneririm: