Gece Yolu, Kristin Hannah

"Yanına oturabilir miyim?" 

"Sosyal intihar olur bu" dedi kız yüzüne bakmadan. 

İşte bu şekilde başlıyor bir dostluk hikayesi. Kristin Hannah'ın önceki kitaplarında olduğu gibi olaylar Seattle'da geçiyor, kahramanların derin hikayeleri var. 

Bu kitapta yetiştirme yurdundan teyzesinin yanına gelen Lexi, okulun ilk günü sınıfın ikizlerinden önce Zach ile, sonrada Mia ile tanışır. Zach her ne kadar sağlam ve dışa dönük ise, Mia onun tam tersi fazlasıyla kırılgan, içe dönüktür. Lexi bu kendi gibi kitap kurdu, yapayalnız kıza hemen ısınır, Zach'a da görür görmez vurulur. 

Sonrasında olaylar gelişiyor ve bir anda büyük bir trajedinin içinde buluyoruz kendimizi. 

Kitabı okurken istemsizce gözyaşlarımın aktığını gördüm ki, çok ağlayan bir yapım yoktur. Lexi'ye ve diğer bütün karakterlere çok üzüldüm, zaman zaman sinirlerim bozuldu. 

Ama yine diğer Kristin Hannah kitapları gibi sürükleyici ve bir solukta okunuyor. Yazar her çıkan kitabında gözyaşının dozunu arttıyor gibi geldi bana. 

Kitap tanıtımlarında sürekli olarak "battaniyenize sarınıp yanınıza mendillerinizi alın" diyordu, gerçekten öyle. 

Kışa yaklaştığımız bu günlerde hem sizi sarmalayacak, hemde duygulandıracak bu kitabı öneririm. 

İyi okumalar...