Sinek Isırıklarının Müellifi (Barış Bıçakçı)

"Çoğu zaman her şey önceden bellidir; mucize, evin bugün yarın ölecek ihtiyar kedisidir. Bütün gün bir köşede kımıldamadan uyur. Uyansın isteriz, ama yazık değil mi, uyusun isteriz"
Böyle başlıyor Sinek Isırıklarının Müellifi. Barış Bıçakçı'nın anlatımı yalın, sade, küçük mutluluklar ve üzüntülerle dolu. Başlıyorsunuz, okuyor, okuyor ve bir yandan da bitecek diye okumaya kıyamıyorsunuz. Bitmesin diye bekliyorsunuz.

Bir Ankara ve toplu konutta geçen yaşam romanı. Özellikle yazar olmak isteyen, günümüz edebiyatında yazar olmaya çalışmanın nasıl bir şey olduğunu sorguluyor. Küçük zevkler, banyodan suyun akması, komşular, insanlar, çilek reçeli, arkadaşlar ve aşkın orta yaşta, şimdiki zamanda insanda bıraktığı etkileri görüyoruz.

Kitabın karakteri Cemil ile birlikte ruh sökükleri içinde yol alırken kendi söküklerimiz aklımıza geliyor. Twitter da biri Barış Bıçakçı ve Tindersticks'in aynı etki yaptığını yazmıştı, çok katıldım. İkisi de hem huzur veriyor, hemde insanı sarsıyor, düşünmeye itiyor. Yalın anlatımları ile onları hiç bırakmak istemiyorsunuz, saatlerce dinlemek, okumak için can atıyorsunuz.

Sometimes It Hurts mesela şarkıyı sanki karakterler Cemil ve Nazlı söylüyor. (Ilasa de Sela için üzülmek de cabası)

"Şiir çok güzeldi. İçinde hemen eve dönme isteği uyandırdı. Cemil için güzelliğin şaşmaz ölçütü bu olmuştu. Hemen eve dönme isteği uyandıran şey güzeldi."

Ankara, geçen ilk gençlik yılları, sanat, kadınlar, aşk, toplu konutta yaşam üstüne güzel bir anlatımı var.

Benim en çok "Cemil’e hayatın bir şölen olduğunu hissettiren şeylerin üstünkörü yapılmış bir listesi" ilgimi çekti. Hatta kitabı bitirince tek tek araştırdım, üstünden geçtim. Yeni keşifler yaptım, çok hoşuma gitti. Birçok yapıta selam çakmış Barış Bıçakçı. Furuğ Ferhuzzad'ın Sonsuz Günbatımı, Lale Müldür'ün Üzünç, Sevgilim yada Nane Otları şiiri, Seymour Glass/ Muz Balığı İçin Mükemmel Bir Gün öyküsü gibi.

hatta bir yerinde;

" Zaten bu dünyada çoğunluğu, herkesin kendine hayran olduğunu düşünenler ile kimsenin kendisini sevmediğini düşünenler oluşturur, geri kalanlar ise Vüs'at O. Bener okurudur" der.

Haydi Cemil'e hayatın bir şölen olduğunu hissettiren şeylerin üstünkörü yapılmış listesine bir göz atalım beraber ve o listeden şarkıyı da dinleyelim;

Virginia Woolf’un Mrs. Dalloway romanı.

John Cheever’ın öyküsünden uyarlama: Yüzücü. Frank Perry yönetmiş, Burt Lancaster oynuyor.

Joshua Logan’ın Piknik filmi. Kim Novak ve William Holden başrollerde.

Seymour Glass: Ah! Edebi bir kahraman.

Charlie Haden ve Carla Bley’den The Ballad of the Fallen: Düşenin dostu olmaz şarkısı, şiiri olur.

Patrice Leconte’un Monsieur Hire filmi. Michel Blanc başrolde.

Ezginin Günlüğü’nün Bahçedeki Sandal albümü.

Mehmet Günsür’ün Hırça Mapası öyküsü.

Ali Osman Coşkun’un resimleri.

Raymond Carver’ın öyküleri, hepsi.

Nazlı’nın Palamutbükü’ne doğru yürürken söylediği Yeşil Ayna türküsü.

Melihat Gülses’ten Kapıldım Gidiyorum.

Pars Tuğlacı’nın Okyanus ansiklopedik sözlüğü.

Wynton Marsalis’in The Majesty of the Blues albümü.

Henri Rousseau’nun resimleri. Gümrükçü Rousseau.

Led Zeppelin’den The Battle of Evermore ve diğerleri.

Italo Calvino’dan Marcovaldo ya da Kentte Mevsimler.

Julio Cortazar’ın Oyunun Sonu adlı öyküsü. Yani, heykeller ve duruşlar.

Stevie Smith’in El Sallamıyordum, Boğuluyordum adlı şiiri; Cevat Çapan çevirisi.

Böyle insanı alıp götüren sakin, kendi halinde romanı mutlaka okuyun derim. Bende okurken bana mutluluk veren şeyleri yanımda bulundurdum, taze ekmekle yapılmış sandviç, mis gibi kokan sümbüller, not defterim.

Tıpkı söylediği gibi;

"Her şey bir şeyin etrafında döner, insanın payına düşen sarhoşluktur"

bitince insanı sarhoş bırakıyor ve bir süre başka bir şeye geçemiyorsunuz önceden uyarımı yapayım.