Evrim Alataş'ın bu romanını, kimi zaman gülerek kimi zaman gözleriniz buğulanarak, içiniz acıyarak okuyacaksınız.
Öyle güzel, masalsı bir dille anlatmış ki; 1960-70 döneminde doğduğu Alevi Kürt köyünde yaşananları, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan, Hüseyin İnan'ın ve o köyde doğup, büyüyen Teslim Töre'nin hikayelerini, 12 Eylül'ü, Nurhak'ı.
Gencecik insanların kaybı, ailelerin parçalanışı, inancın, kendini adamanın böylesini okuyup, duygulanacaksınız. Bir yandan köy yaşamı gözlerinizin önünde canlanacak, kadınların yaşadıklarına, üstlendikleri role tanık olacaksınız. Köye özgü küfürler, çocuklara devrin etkisiyle verilen Fidel, Stalin gibi isimler gülümsetecek sizi.
Bir grup insanın, her türlü zorluğa ve duygusal-fiziksel baskıya rağmen direnişi, asimile olmamak için verdiği savaş, özünü koruyuşu etkileyecek sizi, hayatı sorgulatacak.
Gencecik yaşta hayatını kaybeden bu dili, aklı güzel yazarı, daha yazacağın, okuyacağımız çok şey vardı, diyerek uğurlayacaksınız.
Cikar cikmaz alip okudugum bir kitapti. Cok sevmistim...
YanıtlaSilEvrim Alatas'in ölümünden de haberim yoktu. Cok , cok yazik! Akil tutulmasinin bulasici oldugu ülkemizin, dediginiz gibi akli güzel kalabilmis yazarlarindan biriydi...
Oklap kütüphanesi, "akıl tutulması" ne kadar güzel bir ifade olmuş. Ben de çok üzgünüm.
YanıtlaSil