Hayatın Kaynağı (The Fountainhead), Ayn Rand

Bu kitap, büyük bir kitap gibi görünüp okuyucuyu korkutsa da elinize aldığınızda bırakamadığınız, bir solukta okuyabileceğiniz kitaplardan.

Peter Keating, mimarlık fakültesinden yeni mezun olmuş genç bir mimardır, oldukça başarılı olacağı çoktan öngörülmüş, okulda kendisiyle bölüm birinciliği için yarışabilecek tek öğrenci olan yakın arkadaşı Howard Roark da okuldan yeni kovulmuştur. Böylece bölüm birincisi olarak okulu bitirdiği gibi ülkenin en büyük mimarlık şirketi olan Francon & Heyer'a davet edilecektir, geleceği toplum tarafından, annesi tarafından çoktan seçilmiş, seçkin bir birey olacağına çoktan karar verilmiştir. Peter Keating'in güzel sanatlar fakültesinde çizim dersleri almayı ve resim yapmayı istediğini bir tek Howard Roark biliyordur. Peter, kısa bir düşünme sürecinin ardından, toplumun kendisi için belirlediği yolda ilerlemeye karar verir ve okulu bitirdikten sonra Francon & Heyer şirketinde mimar olarak çalışmaya başlar.

Howard Roark, okuldan, okulun genç mimarlara benimsetmek istediği ilkeyi tümden reddettiği ve tarih boyunca dünya üzerinde birbirinden kopya edilmiş binalar dışında bir şey yapılmadığını düşünüp kendisi mimariye yeni bir tarz getirmek istediği için kovulmuştur. "Böyle çizimleri olan, böyle binalar yapmak isteyen birinin bu fakülteden mezun olması mümkün değildir." Howard, Peter'ın ardından New York'a gidip artık kimsenin iş vermediği, aksi, zamanında toplumun istediği mimariden öte kendi ilkelerini oluşturup buna göre binalar tasarlayan fakat artık kendi şirketini ayakta tutmakta zorlanan bir mimarın yanında çalışmaya başlar. Böylece dışarıdan bakıldığında Peter Keating, okulu birincilikle bitirip mükemmel bir işte çalışırken kendisi de New York'ta sürünmektedir. Fakat kimse okul hayatları boyunca Peter'ın tüm çizimleri ve projelerini de Howard'a yaptırdığını, Peter'ın aslında ressam olmak istediğini, bu hayatların dışarıdan bakıldığı gibi olmadığını, Peter'ın tüm benliğiyle Howard'ı kıskandığını bilmez.

Daha sonra olay örgüsüne şahane bir biçimde girecek olan Peter'ın patronu Guy Francon'un gazeteci kızı Dominique, mimari alanında köşe yazıları yazan eleştirmen Ellsworth Toohey ve bu ikisinin yazdığı gazetenin sahibi Gail Wynand da kendilerine çizilen hayatlarla kendi istedikleri hayatlar arasında sıkışıp kalmış ve dışarıdan göründüğü gibi olmayan karakterler.

Hayatın Kaynağı, toplumculuğa karşı bireyciliği savunup sanatın, yaratıcılığın, önce birey olmayı benimsemiş kişilerin elinde yüceldiğini, kendini gösterebildiğini savunan bir roman, Howard Roark, toplumun kendisinden beklediği hiçbir şeyi yapmak istemiyor, mimarlık diplomasına bile mimarlık yapmak için ihtiyaç duymayacağını düşünüyor, mimarlık onun için bir tutku. Buna rağmen Peter Keating ise, tamamen toplumun ondan beklediği işi yapıyor, toplumun ondan beklediği kişiyle evleniyor, toplumun istediği binalar tasarlıyor. Howard Roark, egoizmi bile oldukça samimi ve doğal gösterebilen bir karakter, bir dostu ona amma da kibirli olduğunu söylediği zaman "Kendimi başkalarının gözünden görmeye çalışmıyorum, ben, ne olduğumu biliyorum, siz buna kibirli diyor olmalısınız," diye yanıtlıyor, kendini bulmuş bir bireyin, kendini tanıyan bir bireyin, normal şartlar altında itici olması gereken hareketleri bile etrafına dinginlik veriyor.

Roman, çok uzun tutulduğu için, karakterler cetvelle çizilmiş gibi vermek istedikleri mesajları bağıra bağıra verebilecek kadar "iyi" ya da "kötü" oldukları için çok eleştirilmiş fakat bence çok güzeldi, okuduğum süreçte sayfalar elimde eriyip gittikçe biteceği için üzüldüm, heyecanlandım, sevindim, Howard Roark'tan çok şey öğrendim ve yazarın bireycilikle ilgili çoğu düşüncesine şiddetle katıldım. Tavsiye ediyorum fakat kalın kitaplardan çekinenler için biraz zor bir okuma deneyimi olabilir, yine de nasıl okuduğunuzu anlamıyorsunuz, belki de çekindiğiniz gibi olmaz.