Kim Bağışlayacak Beni

"Günün saf ışığı yavaş yavaş odadan geçecek birazdan.
Dağların ardında eflatun bir perde gibi dalgalanacak.
Sonra ışık hızıyla -evet ışık hızıyla- camın karnından içeri,
durgun sessiz ve hep öyle kalacakmış gibi yayvan odaya vuracak.
Bir kapı, ötekine gıcırtıyla gerinerek açılacak,
mutfakta çayın sesi demlenmeye başlayacak."

Diye başlıyor Birhan Keskin kitaba. Aslında bu kitap onun 5 kitabının sondan başa bir derlemesi.

Yeryüzü Halleri (2002), 20 Lak Tablet (1999), Cinayet Kışı (1996), Bakarsın Üzgün Dönerim (1994), Delirilikler (1991)

Birhan Keskin severler için çok kıymetli bir eser, en azından benim için öyle. Başucumda durur, öyle sürekli okumam, o durur. Sonra bir an elime alırım, rasgele bir sayfasını açarım, dalarım o sayfaya. Sonra başka sayfa, başka sayfa derken o beş kitap beni etkisi altına alır, "Yolcunun Siyah Bavulu" şiirinde olduğu gibi;

"Ey allahım bir gidip bir geliyor aklım
şimdi neredeydi, şimdi neredeydi,"

derken bulurum kendimi. O başucumda durur ve bazen en üzüntülü anlarda içimi daha bir keser. Ama buna ihtiyaç vardır, o pis kanın akması için belkide.

"Yıktığım, atladığım, söndürdüğüm

bir yangın yerindeyim
içimde dediğim gibi,
her gidenden biriktirdiğim melekler,
kalbimin üstünde bir daha hançer" der Enstrümantal'de.

Ve Penguen'de

"unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.
dünya yordu bizi. benim de söyleyemediklerim
var. hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.
uzun bir yolu geliyoruz seninle, yolu
geldikçe anlıyorum ki, biz,
bu dünya üstünde yürüyemiyoruz bile.

penguen,
kim bağışlayacak beni?
çizdim senin beyaz ve narin yerini
elimde unuttuğun ince metalle."

derken o ben aslında kendimi yanyana gördüğüm ama ait olamadığım insanları düşünürken bulurum. Gidiş şiirinde ise, kabul edemediğim kabullenemediğim birçok şey gözlerimin önünden geçer. Tıpkı ikinci mısrasında söylediği;

"Aramızdaki mesafede gerilen
bir teli inletiyorum seninle
sesi ben duyuyorum tek,
bir şey duyduğu yok kimsenin
benden başka"

dediği gibi, çok şey biriktiriyorum diyorum, biriktirdiklerimi kendim duyuyorum. Tamam çok kişiselleştik. Şiir sever biriyseniz bu kitabı edinmişsinizdir. Edinmediyseniz de mutlaka alın. Başucunuza koyun ve büyüsüne kendinizi bırakın.

Bende sizi Su şiirinin son mısrasına bırakayım.

"Göğsümde sedeften bir çiçek taşırım:
bir büyü bu hayata karşı yaptırdım
konuşmam artık, kalbini kırdımsa senin
bil ki yanına düştüm."


Kim Bağışlayacak Beni-Birhan Keskin